Welkom op mijn website!
Wat leuk dat je een kijkje komt nemen! Het was misschien even zoeken hoe je toegang kon krijgen tot deze pagina – en ik ben benieuwd hoe je het hebt ervaren – maar dat witte vlak met die zwarte stip vertelt natuurlijk een verhaaltje; het vertelt in een notendop iets over mijn wereldbeeld en mijn waardesysteem. En het heeft voor mij zelfs iets met herstel te maken.
Wat een rare opdracht!
Het is gebaseerd op dit filmpje, waarin een docent een klas met kinderen een wit vel papier geeft met in het midden een zwarte stip. De opdracht aan zijn klasje: schrijf op wat je allemaal ziet. De kids gaan aan de slag, de docent bekijkt thuis wat ze hebben opgeschreven, en hij geeft ze het vel zonder beoordeling weer terug. De kinderen snappen er niets van en vinden het maar raar.
Dan legt de docent uit dat het hem opvalt dat alle kinderen iets hebben geschreven over de zwarte stip en dat niemand rept over het witte vlak dat die stip überhaupt mogelijk maakt. Vervolgens legt hij uit dit is zoals we vaak naar het leven kijken; we focussen op allerlei kleinigheden in ons leven, zoals moeilijke relaties, iets wat iemand tegen me zei en nou ben ik boos, of: ik stond bij de slager en toen drong iemand voor, etc.. “Richt je focus op iets anders dan die zwarte stip; geniet van al je zegeningen.”
“Dit wordt een heel kort gesprek”
Dit verhaaltje sluit naadloos aan bij de spiritualiteit zoals ik die heb leren kennen en die een rol speelt in mijn leven. De zwarte stip staat dan voor onze small mind (alles wat gaat over ik, mij, mijn) en het witte vlak voor de big mind, ofwel kosmisch bewustzijn – datgene wat wat maakt dat we er überhaupt zijn (opwaarts gerichte energie, oriëntatie op het hogere, hoe je dat verder ook wilt benoemen).
Ik noem de zwarte stip voor mezelf het domein van de voorwaardelijkheid; dus van: als … dan en van: als niet … dan… Voor een verslaafde is dat bijvoorbeeld: “Als ik geen drugs heb, kom ik de dag niet door.” Of: “Als iemand begint over afkicken, dan wordt dit een heel kort gesprek.”
Comfortzone
Eigenlijk gaat het over allerlei dingen die liggen buiten je comfortzone. Als er niet gebeurt wat je had verwacht of wat je wilt, ben je uit je hum, of teleurgesteld of boos, etc. Op die manier maak je de wereld verantwoordelijk voor je geluk. Dat gaat hand in hand met anderen de schuld geven en verwijten maken.
Dat maakt je kwetsbaar. Je bent immers makkelijk of licht geraakt. Omdat je alles wat er gebeurt op je eigen persoontje betrekt – small mind dus. Als je je kunt overgeven aan wat er gebeurt, niemand verwijten maakt en op de goede afloop vertrouwt, dan wordt alles ineens stukken lichter. Overgave is big mind = liefde, zo heb ik geleerd in spiri-land. Liefde stelt geen voorwaarden, is onvoorwaardelijk.
Kleinere schoenen
Dat proces van small naar big mind heb ik leren kennen als ont-ikken. Klinkt allemaal simpel maar ik weet uit ervaring dat dat een proces is waar je nooit klaar mee bent: “Het is niet van mij”. Niettemin heeft het me tot nu toe heel veel opgeleverd. Vroeger had ik behoorlijk lange tenen. Tegenwoordig heb ik één of twee schoenmaten kleiner. Ik neem niet alles meer zo persoonlijk, wind me niet zo snel meer op en ik ben relaxter. Erg blij mee. “Jij bent voor mij een stabiele factor”, zei een klasgenoot me eens. “Ik hoef me nooit af te vragen hoe je er bij zit.”
Stress en herstel
Ik ervaar dat herstel. Want herstel heeft ook veel te maken met stress en het wegnemen en voorkomen daarvan. Stress is de bron van alle conflicten – ook weer spirituele kennis. Zoals stress veroorzaakt door het gevoel van niet gehoord of gezien te worden, van er niet mogen zijn, er niet toe doen, of stress bij mensen die elkaars grenzen niet respecteren of hun eigen grenzen niet kennen… Het leidt tot onmin, ruzie, gedoe en zelfdestructief gedrag.
Om even kort door de bocht te gaan: neem de stress weg en je hebt wereldvrede. Ik denk nu aan bijvoorbeeld KOPP-kinderen. Die hebben vaak als kind ervaringen gehad die in meer of mindere mate traumatiserend voor ze waren. Stress dus. Waardoor ze vastliepen in het leven. Wat gebeurt er? Het loopt uit in destructief gedrag. Sommigen gaan al op jonge leeftijd het huis uit, komen op straat terecht, gaan niet zelden aan de drugs, en komen zo op het criminele pad terecht, of in de prostitutie en zelfs in de gevangenis. Menigeen heeft vaak problematische relaties, en raakt qua scholing, sociaal en maatschappelijk de aansluiting kwijt.
Familiediner
Dat zijn natuurlijk de heftigste gevallen maar hoeveel gebroken gezinnen zijn er niet? Kijk naar Het Familiediner van de EO. Ik zie alleen in mijn eigen directe omgeving en vriendenkring al méér mensen met verstoorde familieverhoudingen dan niet… En vaak maken we dezelfde fouten als onze ouders en geven we het estafettestokje door aan onze eigen kinderen. Onbewust en met de beste bedoelingen: “Dat gaan wij anders doen!” Ik ken iemand die altijd te weinig vrijheid heeft gekregen, en die zijn kinderen daarom juist heel veel ruimte geeft – en die krijgt dáár weer verwijten over!
Tot bewustzijn komen, daarover gaat het bij zowel Howie the Harp als in de spiritualiteit. Dus die twee vullen elkaar voor mij perfect aan.
En dáár zit ook mijn drive als ervaringsdeskundige.
Overigens, ook John Lennon was een KOPP-kind; hij heeft daar een prachtig liedje over geschreven, het heet Mother.